وقتی شرکت بابا در اتخابات قطعی شد ، فکر می کردم شعار انتخاباتی بابا چه باشد بهتر است . پیش خودم گفتم اگر شعر باشد تاثیر گذار خواهد بود. یاد شعار تبلیغاتی معین افتادم . زمانی که در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرده بود شعارش (( دوباره می سازمت وطن ... )) بود . گفتم شعری خوب است که مردم قبلا آنرا شنیده باشند . مثلا :

تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته / جهانی که هر انسانی تو اون خوشبخت خوشبخته

جهانی که تو اون پولو نژاد و  قدرت ارزش نیست / جواب هم صدایی ها پلیس ضد شورش نیست

نه بمب هسته ای داره نه بمب افکن نه خمپاره / دیگه هیچ بچه  ای پاشو روی مین جا نمی ذاره

همه آزاد آزادن ، همه بی درد بی دردن / تو روزنامه نمی خونی نهنگا خودکشی کردن !

اوه اوه اوه ... عجب شعار آزادی خواهانه ای ! با این شعار حتی اگر صلاحیت بابا تایید می شد ، دوباره ردش می کردند ! به خودم آمدم ، کمی فکرم را متمرکز کردم و شروع به نوشتن شعارهایی کردم که بشود اعلام عمومی کرد . به نتیجه ی جالبی رسیدم :

شعار دادن هم کار آسانی نیست . آنها که می گویند نماینده ها فقط شعار می دهند و عمل نمی کنند بدانند که شعار دادن هم کار سختی است . اگر راست می گویند یک شعار بگویند که جذاب باشد و به هیچ کس هم بر نخورد که چرا فلان شعار را دادی . من که مغزم نکشید شعار بنویسیم ! شاید هم من خنگم ...